Przejdź do zawartości

Antonietta Di Martino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonietta Di Martino
Ilustracja
Antonietta Di Martino podczas mityngu Internationales Stadionfest 2010 w Berlinie
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1978
Cava de' Tirreni

Wzrost

169 cm

Informacje klubowe
Klub

G.S. Fiamme Gialle

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
srebro Osaka 2007 skok wzwyż
brąz Taegu 2011 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
srebro Stambuł 2012 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Paryż 2011 skok wzwyż
srebro Birmingham 2007 skok wzwyż
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Pescara 2009 skok wzwyż

Antonietta Di Martino (ur. 1 czerwca 1978 w Cava de’ Tirreni) – włoska lekkoatletka specjalizująca się w skoku wzwyż.

Sportową karierę zaczynała od konkurencji wielobojowych, dopiero w późniejszym okresie skupiła się na skoku wzwyż. Uczestniczka igrzysk olimpijskich, medalistka mistrzostw świata oraz halowych mistrzostw Europy. Rekordzistka Włoch tak w hali jak i na stadionie oraz wielokrotna medalistka krajowego czempionatu. Przy wzroście 169 cm jest rekordzistką świata wśród kobiet jeśli chodzi o przewyższenie wzrostu przy skoku wzwyż[1]. Reprezentowała swój kraj w meczach międzypaństwowych, zawodach pucharu Europy, drużynowych mistrzostw Starego Kontynentu oraz na początku kariery w pucharze Europy w wielobojach. Jest żołnierzem Włoskich Sił Zbrojnych.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe starty zaczynała w 2000 roku od rywalizacji w pucharze Europy w wielobojach. W skoku wzwyż na dużej imprezie zadebiutowała rok później zajmując dwunaste miejsce w finale mistrzostw świata. Przez kolejne sezony zmagała się z kontuzjami i nie odnosiła sukcesów. W 2006 wróciła do dobrej dyspozycji zajmując piąte miejsce w halowych mistrzostwach świata oraz dziesiątą lokatę na mistrzostwach Europy. Największe tryumfy w dotychczasowej karierze święciła w sezonie 2007 – na jego początku zdobyła srebrny medal (po dyskwalifikacji Bułgarki Weneliny Wenewej) halowego czempionatu Starego Kontynentu, a latem została w Osace wicemistrzynią świata ex aequo z Rosjanką Anną Cziczerową[2]. Na dziesiątym miejscu uplasowała się w finale igrzysk olimpijskich (2008). W 2009 po zdobyciu złotego medalu igrzyskach śródziemnomorskich[3] zajęła czwarte miejsce podczas mistrzostw świata w Berlinie[4]. Nie udało jej się awansować do finału mistrzostw Europy w Barcelonie latem 2010[5]. Na początku sezonu halowego 2011 podczas mityngu w Bańskiej Bystrzycy, 9 lutego, pokonując poprzeczkę zawieszoną na wysokości 2,04 ustanowiła – przy swoim wzroście wynoszącym 169 cm – rekord świata kobiet w przewyższeniu skacząc 35 centymetrów powyżej swojego wzrostu[1]. Po tych sukcesach zdobyła w Paryżu tytuł halowej mistrzyni Europy[6]. Na początku sezonu letniego zmagała się z kontuzją jednak ostatecznie zdobyła brązowy medal mistrzostw świata w Daegu. Srebrna medalistka halowych mistrzostw świata z 2012.

Rekordy życiowe: stadion – 2,03 (24 czerwca 2007, Mediolan i 2 września 2007, Osaka); hala – 2,04 (9 lutego 2011, Bańska Bystrzyca[7][8]). Rezultaty Di Martino są aktualnymi rekordami Włoch[9][10].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Zawodniczka po wywalczeniu srebrnego medalu na mistrzostwach świata w Osace
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2001 Superliga pucharu Europy Niemcy Brema 3. miejsce 1,89
2001 Mistrzostwa świata Kanada Edmonton 12. miejsce 1,85
2001 Uniwersjada Pekin el. – 1,85
2002 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 7. miejsce 1,87
2005 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 5. miejsce 1,89
2006 Halowe mistrzostwa świata Rosja Moskwa 5. miejsce 1,96
2006 I liga pucharu Europy Czechy Praga 3. miejsce 1,92
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 10. miejsce 1,92
2007 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham 2. miejsce 1,96
2007 I liga pucharu Europy Włochy Mediolan 1. miejsce 2,03
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 2. miejsce 2,03
2007 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 2. miejsce 1,97
2008 Halowy pucharu Europy Rosja Moskwa 4. miejsce 1,92
2008 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 2. miejsce 1,95
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin 10. miejsce 1,93
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria 3. miejsce 2,00
2009 Igrzyska śródziemnomorskie Włochy Pescara 1. miejsce 1,97
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 4. miejsce 1,99
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Grecja Saloniki 3. miejsce 1,97
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Norwegia Bergen 1. miejsce 2,00
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona el. – 13. miejsce 1,90
2011 Halowe mistrzostwa Europy Francja Paryż 1. miejsce 2,01
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 3. miejsce 2,00
2012 Halowe mistrzostwa świata Turcja Stambuł 2. miejsce 1,95

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Janusz Rozum, Stepaniuk, Theiner, Uchow w Banskiej – LIVE [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-02-10] (pol.).
  2. Pat Butcher, Osaka 2007 – HIGHLIGHTS, Day 9 [online], osaka2007.iaaf.org [dostęp 2011-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-23] (ang.).
  3. MedG Pescara ITA 30 June – 3 July 2009 / 26th Mediterranean Games [online], tilastopaja.org [dostęp 2015-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-22] (ang.).
  4. High Jump – Women Final [online], berlin.iaaf.org [dostęp 2011-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-30] (ang.).
  5. 2010 European Athletics Championships – Women’s High Jump [online], sportsresult.com [dostęp 2011-02-10] (ang.).
  6. 2011 European Indoor Championships – High Jump Women [online], sportresult.com [dostęp 2011-03-06] (ang.).
  7. Immensa Di Martino, record a 2,04 [online], Federazione Italiana di Atletica Leggera [dostęp 2011-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-21] (wł.).
  8. Ukhov attempts world record again, Di Martino clears 2.04 [online], European Athletics [dostęp 2011-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-11] (ang.).
  9. National Record Italy [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-10] (ang.).
  10. National Indoor Record Italy [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-10] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]